Een zeemeermin
leeft minzaam in zee
Haar onmin
beukt golvend
in opstand
rollend over
gestrand zand
Haar verdriet
slaat gierend
op de rand
op de rand
van het water
Dat zoutig bijt
vol venijn
in haar anders-zijn
Haar tranen
schuimen heet
en woest
doch verzanden,
weer in stranden
want terwijl zij
vinnig onderduikt
is haar afscheid
voor altijd.
© Anke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten