Zwijgen is goud

Woorden schieten haar tekort

Omdat ze haast niet kan spreken

Het worden er minder met de dag

Hun gebrek laat haar bijna breken

Haperen en hakkelen

Haar tong wil wel maar blijft steken

Woorden schieten haar tekort

Haar keel is snoerend gesloten

die leegte slaat haar nog tot gort,

Schuilend schrijven rest haar nu

de stille bitterheid proeft aan als gal

onder haar fictieve paraplu

© Anke

It's alright

The end is near
but she can hear
A soft voice
inside her head

It's telling her
that it's alright
not only now
or for tonight
but all her days
ahead in sight

So she moves
in many ways
her smiling whispers,
without a doubt 
without a fight
It's alright

© Anke