Het heeft gevroren. Voor haar, als vierjarige, is de tuin veranderd in een sprookje.
Ze ziet witte bloemetjes en langzaam strijkt ze met haar wijsvingertje langs een bloemknopje.
De mini-ijspegeltjes knisperen en smelten.
“IJsbloemen,” fluistert ze.
“Wat zeg je lieverd?” Monique knielt naast haar dochter.
“Kijk mama!”
Monique zegt: “Hé! Sneeuwklokjes!”
Laura schudt haar hoofd. “Nee, ijsbloemen, ze zijn van ijs!”
Monique knikt. “Dat is waar, de sneeuwklokjes zijn bevroren. “
Laura grijpt haar moeders hand: “Mooi hè?” Haar gezichtje glundert.
En Monique geniet ook. Van haar dochter.
©Anke
©Anke
Geen opmerkingen:
Een reactie posten