Inzending Stichting Ongehoord!

Op 13 september schreef ik via het contactformulier op de website van Stichting Ongehoord:

Beste mensen,

Het wachten op de uitslag van de gedichtenwedstrijd houdt de spanning om te snijden. Niettemin ben ik geduldig. Nu heb ik wel een vraag. Ik heb een eigen blog. Is het toegestaan om mijn inzending al via mijn eigen blog te publiceren? Dus nog voordat de uitslag via jullie bekend is? Inzenden kan niet meer dus zodoende mijn vraag.

Hartelijke groeten
Anke

En op 16 september kreeg ik als antwoord: 

Ha Anke,

Namens Ongehoord! Kan ik je melden dat je je gedicht natuurlijk op je weblog mag plaatsen. Wij streven geen exclusiviteit na en weten dat er ook inzenders zijn die al bestaande gedichten hebben ingestuurd. EN als je in de prijzen valt kun je mooi verwijzen naar je weblog.

Met vriendelijke groet,

Wouter van Heiningen
Secretaris stichting Ongehoord!

Voor de leeuwen...
Wat een leuk nieuws van Wouter!
Ik wacht weliswaar nog steeds geduldig af tot de officiële uitslag, maar jongens wat was ik ongeduldig in afwachting van antwoord op mijn vraag van 13 september!
En nu ik dat antwoord heb voel ik een knoop in mijn maag alsof ik examen moet doen. Wat raar. Ik wil graag mijn inzending met jullie delen en ik besef dat ik best wel wat blootgeef. Dit gedicht over de 7 hoofdzonden vond ik een enorme uitdaging om te schrijven, ik heb mijn ziel en zaligheid erin gelegd en me enorm in situaties proberen te verplaatsen. Is het me gelukt? Hier komt ie:

Laat de zonde beginnen

IJdelheid vreet aan hem,

schoon is zijn spiegelbeeld

Zijn ogen kijken terug,

in de poelen van hebzucht 

Hij aanschouwt zijn vege lijf, 

ziet zijn begeerte en zijn lust

Het is zo mooi, viriel en sterk.

Doch, de tijd zal zegevieren

en zonder enig tegengevecht

zal hij rimpelen met gemak.

De woede ontvlamt hem,

ruw schrijnend in zijn borst

Zijn ijdele wonden

kwetsbaar onder hun korst.

Jong wil hij blijven,

met ‘oud’ heeft hij niets

Hij hijgt sidderend van haat

en steekt het mes diep, 

in zijn vlees zo glad en zacht

Hij krijst: ‘Voor eeuwig jong!”

het zijn z’n laatste woorden,

die nagalmen in de nacht.

Ik heb geprobeerd om alle zonden erin te verwerken maar dit vind ik niet gelukt. Wat vind jij ervan?

Groet, Anke